تعریف برنامه‌ریزی منابع سازمان (ERP)

به انگلیسی( Enterprise resource planning) به اختصار( ERP )، شامل طیف وسیعی از فعالیت‌های مختلفی است که به بهبود عملکرد یک سازمان منتهی می‌شود و تمام داده‌ها و فرایندهای یک سازمان را در یک سیستم نرم افزاری و در قالب یک بانک اطلاعاتی به صورت پیوسته، منظم و دقیق مدیریت می‌نماید.
 ERP، یک علم و فن برای مدیریت منابع است.
یک بسته نرم افزار تجاری است که هدف آن یکپارچگی اطلاعاتی و برقراری جریان اطلاعات بین تمامی ‏بخش‌های سازمان از جمله مالی، حسابداری، منابع انسانی، زنجیره عرضه و مدیریت مشتریان است.

تاریخچه پیدایش ERP

جرقه استفاده از سیستم‌های اطلاعاتی به جنگ جهانی دوم برمیگردد و به تدریج استفاده از این سیستم‌ها در شرکت‌ها و سازمان‌ها عمومیت پیدا کرد. در دهه ۶۰ میلادی شرکت IBM سیستم کنترل انبار و برنامه‌ریزی تأمین مواد MRPI پیاده‌سازی کرد و تا دهه ۷۰ میلادی که شرکت SAP ERP مفهوم دقیق تری از MRP I و سپس MRP II را در سیستم‌های خود طراحی و پیاده‌سازی کردند. رفته رفته در کنار این سیستم‌ها سیستم‌های دیگری چون سیستم‌های مالی، فروش، نگهداری و تعمیرات، منابع انسانی و … طراحی و در سازمان‌ها مورد استفاده قرار گرفتند.

 ERPسیستم توانمندی است که در مقایسه با انبارداری سنتی، یکپارچگی پویاتری را برای تامین نیازهای مالی بازار به ارمغان می‌آورد. به‌علاوه، سرعت رشد اینترنت اشیا (IoT) و وابستگی تولیدکنندگان، کارکنان، شرکای تجاری و تامین‌کنندگان به آن می‌تواند دسترسی سریع و درلحظه به تقاضای بازار به‌واسطه دستگاه‌های هوشمند را ممکن سازد.

برخی مزایای ERP

• کاهش هزینه های انبار
• کاهش هزینه سفارش ها
• کاهش هزینه عملیات مالی
• کاهش هزینه حمل و نقل
• کاهش حجم مورد نیاز سرمایه گذاری
  سیستم ERP این امکان را در اختیار شرکت‌ها قرار می‌دهد که به کمک دستگاه‌های هوشمند، میزان موجودی، فرایند حمل‌ونقل و سایر عوامل مهم از قبیل سودآوری، نقدینگی و ... را به‌طور مستقیم کنترل کنند. در عصر حاضر، استفاده از خودکارسازی برای سرعت بخشیدن و مقرون‌به‌صرفه شدن کارها، ضروری است. بنابراین، حصول اطمینان از انطباق منافع مختلف شرکت‌ها مستلزم بهره‌مندی از راهکارهای ERP است. صاحبان شرکت‌های بزرگ شروع به استفاده از راهکارهای ERP برای کنترل آسان پایداری شرکت در مواردی چون ورود و خروج محصول به انبار و یا کنترل کالاها کرده‌اند.